31 Mayıs 2009

Oğlum Ve Ben

Bloguma birşeyler yazmayalı 3 aydan daha fazla bir zaman geçti,
bu zaman zarfında sevgili oğlum dünyaya gözlerini açtı ve 3 aylık oldu bile.

Ne kadar zor bir meziyetmiş anne olmak, nasıl bir mutluluk aynı zamanda,
kendi annemide sık sık düşündüm oğluma bakarken onun değerini daha iyi
anladım aslında ne kadar çok anneme benziyormuşum.

Çok hoşuma giden bir örnek veriyim, annem beni öyle öperki o ccoookkk sesi
kulaklarımı çınlatır, şimdi kendimi yenemeyip oğlumu öyle öpüyorum,
demek ki çok sevince böyle öpüyoruz biz , demek ki anneme böyle
öptüğünde bir daha ses çıkarmamam gerek :)

Oğlum Hüseyin;
o çok başka bir dünya , bir gülüşüyle herşeyi unutuyorsunuz, yorgunluğunuzu,
uykusuzluğunuzu o kadar tatlı, o kadar harika ve o kadar güzel yaratılmış.
Oğluma dedesinin adını verdik yani babamın adını keşke o da görebilseydi
torununu inşallah oğlum yaşlanma şansına, böyle bir güzelliğe erenlerden
olur, onunla birlikte sağlıkla,sıhatle herkesin çocuğu inşallah.
Bu üç ayda neler yaşadık anlatmıycam elbetde bende çoğuları gibi sancılı
dönemler atlattım , kolay olmadı elbet.
Zaten nasıl kolay olabilirki bir su damlasından yaratılan gerçek anlamda
yokdan var edilen bu mükemmellik gelişirken nasıl sancılı olmazki dimi ?
Her gün bakıyorsunki yeni şeyler yapıyor yeni yeni huylar gelişiyor hayretle
izliyoruz oğlumuzun büyümesini ve çok şaşırıyoruz.




 

© Free blogger template 3 columns